Szlak Drewnianych Arbuzów

O Sowich Ławkach już na pewno słyszeliście, bo pisałam o nich kiedyś na blogu (https://gorskimszlakiem.blogspot.com/2023/01/sowia-awka-styczen-2023.html). Było o nich też głośno podczas uruchomienia questu, gry terenowej „Szlakiem Sowich Widoków” (https://questy.org.pl/quest/szlakiem-sowich-widokow).

Wszystkie siedem ławek znajdujących się na terenie Wzgórz Wyrębińskich oraz Wzgórz Włodzickich zasługuje na to by je zobaczyć i na nich usiąść. Tam samo warto przejść trasą questu, który opowie Wam o sowach i pozwoli dotrzeć do czterech ławek oraz zdobyć skarb.

Dziś jednak będzie o Szlaku Drewnianych Arbuzów. Tak, dobrze czytacie – arbuzów i to w dodatku drewnianych.

Szlak Drewnianych Arbuzów – jak dotrzeć?

Szlak ów to chyba najkrótszy szlak w Polsce, bo mierzy tylko 600 metrów. W tym przypadku jednak nie o pokonany dystans chodzi, ale o atrakcje, jakie na szlaku spotkać możecie. Poza tym do samego szlaku należy dotrzeć pokonując jakieś 2 km i troszkę przewyższenia.

Najlepiej ruszyć spod Centrum Kultury w Ludwikowicach Kłodzkich, które znajduje się przy ulicy Fabrycznej 2, a spod niego kierować w stronę wiadukt i stacji PKP. A potem dalej w las, by dotrzeć do ławki numer 1 i współrzędnych 50°37’29.8″N 16°28’14.2″E.

To właśnie one wskazują początek Szlaku Drewnianych Arbuzów. O tym, że jesteście w dobrym miejscu poinformuje Was napis na ławkowskazie.

Bliższe dojście na Szlak Drewnianych Arbuzów prowadzi spod Muzeum Ziemi Sowiogórskiej (50.6206869N, 16.4738064E), też w Ludwikowicach Kłodzkich. Z parkingu należy kierować się w stronę Świerków i skręcić w pierwszą z prawej ulicę. Ona doprowadzi Was do przejścia pod torami, a potem w lewo, następnie w prawo i jesteście w miejscu startu szlaku.

Trasa Szlaku Sowich Arbuzów

Teraz już tylko ruszcie za arbuzami, które będą wskazywać Wam kierunek wędrówki. Rozglądajcie się i bądźcie czujni, by nie przeoczyć żadnej z atrakcji. Niektóre z nich od razu przykują Wasz wzrok, inne będą się skrywały nieco dalej od ścieżki. Arbuzowa trasa zatacza praktycznie pętlę.

Atrakcje na Szlaku Sowich Ławek

Cztery sale Sowiego Kina, Proporce, Leśna Scena, Sowie Dziuple, Ławeczka Dziadeczka, Kredki, Kolorowe Domki – takie między innymi atrakcje spotkacie na tym zaledwie 600-metrowym szlaku. Choć wydaje się, że jest przeznaczony dla dzieci, to dorośli tu także nie będą się nudzić. Nowych atrakcji stale przybywa. Te starsze czasem bywają niszczone, ale szlak działa i zachwyca każdego. Warto zrobić sobie zdjęcia z atrakcjami szlaku, bo nieczęsto spotyka się takie w lesie. Wypatrywanie każdego arbuza i każdej atrakcji na pewno sprawi wiele radości.

Gdy traficie tu w okresie świąt Bożego Narodzenia, natraficie na ubraną choinkę. Oczywiście, w sowie akcenty. Warto śledzić wydarzenia na stronie Sowich Szczytów, by wybrać się na takie wspólne wydarzenie połączone z ubieraniem świątecznego drzewka.

Zagadki na drzewach

Zwróćcie też w okolicy pierwszej ławki na zagadki umieszczone na drzewach w stylu „Jak nazywa się miejscowość poniżej?”, „Kogo żoną jest łania?”. Gdzie szukać na niej odpowiedzi? Oczywiście w głowie. Ale gdybyście mieli problem ze znalezieniem odpowiedzi, znajdują się one z drugiej strony drzewa. Jest też kilka dziupli, a w nich niespodzianki.

Udokumentuj wycieczkę

Przy pierwszej Sowiej Ławce, czyli na początku wycieczki znajduje się pieczątka. Jest ona w skrzyneczce (budce). Możecie ją przybić w pamiątkowej książeczce zdobywcy Siedmiu Ławek albo swoim zeszyciku do zbierania pieczątek. Gdyby poduszka z tuszem była wyschnięta, można go dolać, bo obok znajdziecie buteleczkę. Tuż obok, bo pod ławką jest pamiątkowa księga. Warto zostawić swój wpis, coś narysować, podzielić się wrażeniami.

Gdy już przejdziecie tym niezwykle urokliwym szlakiem kontynuujcie swoją przygodę, tym razem wędrując do Sowich Ławek. 

Dlaczego warto?

Byłam tu o każdej porze roku i wracam, kiedy mam tylko czas, bo zarówno arbuzy, jak i ławki działają jak magnes. Ukryte w środku lasu, z dala od szlaku, przy ścieżkach, których nie ma na mapie. Warto jednak pokusić się o odnalezienie ich. Nie ma tłumów, trasa nie jest wymagająca ani długa.